De grondleggers Arie van der Burgh en Lena van der Burgh – ’t Mannetje stelden in 1971 hun agrarische bedrijf open voor de eerste kampeerders.
Over een burn-out werd toen nog niet gesproken,  maar de behoefte om het drukke leven te ontvluchten en te onthaasten in een landelijke omgeving was er wel.

Het hoofdinkomen van de familie van der Burgh kwam in die tijd uit het gecombineerde boerenbedrijf. Het was, samen met de zoon Arie en dochter Leny, een druk leven om zowel de koeien te onderhouden als de akkers te bewerken.
Als kampeerders het leuk vonden mochten ze in die tijd meehelpen met het melken van de koeien of met het hooien op het land. Zo ontstond de tweede boerencamping van de Stichting Vrije Recreatie.
Arie sr. zag groei in de camping. Met een visie op ruimte en rust kwamen er grote kampeerplaatsen met veel groen. Sommige gasten ruilden de toercaravan om voor een stacaravan met meer ruimte en luxe.

In 1984 werd de melkquota ingevoerd. Mede door deze wetgeving hebben Arie en Lena de stap genomen om de koeien weg te doen en zich te focussen op het kampeerbedrijf.
Er moesten investeringen gemaakt worden. De douche in het schuurtje bij de melktank werd vervangen door een apart douchegebouw. Voor de feestjes werd een kantine gebouwd, genaamd ‘de golfplaat’ en voor de kinderen kwam er een speeltuin en een voetbalveld.

Arie sr. deed alle klussen buiten en Lena deed de planning en de boekhouding. De deur van familie Van der Burgh sr. stond altijd open voor een praatje of een kop koffie. Arie jr. en Leny hadden op deze manier veel vriendjes en vriendinnetjes om mee op te groeien.

Eind jaren 80 wilden Arie sr. en Lena het wat rustiger aan gaan doen en gingen op zoek naar een opvolger. Arie jr. en Ellen, de vriendin van Arie jr., zagen dit wel zitten.

En zo gebeurde het dat Arie sr en Lena verhuisden naar het huisje aan de andere kant van de werf, zodat de nieuwe generatie kon beginnen met het verbouwen van de boerderij. Arie sr en Lena bleven de camping runnen maar nu vanuit ‘de overkant’.

Het campingavontuur begon voor Arie en Ellen met hun eerste campingseizoen in 1994.

In het begin heeft Ellen dit gecombineerd met haar werk in het ziekenhuis en Arie combineert de camping nog steeds met een baan in een garage.
Er moesten grote investeringen worden gedaan en het aantal vergunde kampeerplaatsen, bij overname, kon dit niet mogelijk maken. In overleg met de gemeente Westvoorne is er in 2001 een plan gemaakt waarbij de camping mocht uitbreiden tot de huidige indeling.

Als eerste werd gestart met het aanleggen en beplanten van een nieuw kampeergedeelte. Op deze manier zouden de vaste gasten na de verhuizing toch beschutting hebben en niet op een open plek terecht komen zonder beschutting en privacy.
In 2002 zijn er twee schuren op het plein geplaatst. Het jaar daarna is via de tekening van de toekomstige camping het nieuwe sanitairgebouw op de plek van de oude speeltuin geplaatst.
In 2004 begon de grote verhuizing. De stacaravans /chalets werden verhuisd en alle bomen, struiken, paden, leidingwerk van water en elektra werden met de grond gelijk gemaakt. Vanaf daar kon de camping weer opgebouwd worden.

De namen van de velden zijn een knipoog naar het verleden. Ze zijn vernoemd naar oude polders in de omgeving. De velden Waalhoek en Voethoek zijn extra speciaal omdat dit de polders zijn waar de grondleggers van de camping, Arie sr en Lena, geboren zijn.

De naam Minicamping was nu niet meer van toepassing. Vandaar dat tijdens de feestelijke heropening de naam is omgedoopt tot Midicamping Van der Burgh. Een middelgrote camping!

Het kampeerbedrijf is nooit klaar. We proberen in te spelen op de veranderingen in de kampeerwereld. Ieder jaar zijn er veranderingen en/of verbeteringen aangebracht die het kamperen leuker en mooier maken.
Er wordt volop ingezet om de sfeer op de camping gemoedelijk en goed te houden en waar iedereen ruimte krijgt om zichzelf te zijn en zich welkom te voelen!

Iedereen is supertrots op wat de eerste en tweede generatie bereikt heeft.
De bezetting en de daarbij behorende klanten geven aan dat dit de goede weg is. Het is dus van belang dat deze weg bewandeld blijft en in de toekomst…………..